Szkoła Podstawowa Nr 6 im. Orła Białego
Nasza innowacja „Mazury, Morze, Góry – edukowanie przez podróżowanie” nie mogła pominąć dwóch mazurskich perełek Wyłuszczarni nasion w Rucianem oraz leśniczówki Pranie rozsławionej dzięki K.I. Gałczyńskiemu, który tam znalazł wytchnienie oraz natchnięty ciszą, pięknym krajobrazem, mazurską przyrodą stworzył m.i. Kroniki Olsztyńskie.
Naszą wyprawę rozpoczęliśmy od zwiedzania zabytkowej wyłuszczarni nasion, która nadal funkcjonuje. Wygląd zabudowań, które możemy podziwiać obecnie, został im nadany w 1934 r. Ten obiekt odgrywał bardzo ważną rolę w gospodarce leśnej dawnych Prus Wschodnich w kwestii pozyskiwania nasion czego wyniki możemy do dzisiaj podziwiać w naszych mazurskich kniejach. Nie zabrakło oczywiście powiązań z naszym miastem oraz nazwiskiem R. Andersa właściciela tartaków w Rucianem oraz zakładu obróbki drewna w Szczytnie, osoby bardzo zaangażowanej w rozwój naszego miasta oraz założyciela parku przy szkole SP3, gdzie sprowadził ciekawe gatunki drzew oraz przyczynił się do utworzenia parku z bogatą infrastrukturą m. in. kortem tenisowym.
Podczas spotkania Pani Barbara Krzyżówek oraz Pan Marcin Duda z ogromną pasją opowiedzieli nam o procesie wyłuszczani nasion, pozyskiwaniu materiału, magazynowaniu tego jak się okazało bardzo drogiego produktu czyli nasion oraz roli lasu w naszym regionie. To spotkanie to piękna i ważna lekcja dla każdego mieszkańca naszego regionu Mazur.
Kolejnym punktem naszej wyprawy była wizyta w leśniczówce Pranie, którą z pewnością można uznać za kwintesencję naszego regionu pod względem położenia zabudowań, typowej architektury oraz walorów krajobrazowych. To zespół zabudowań z czerwonej cegły, drewnianymi oknami, gankiem na niewielkim wzniesieniu, z którego rozpościera się widok na taflę jeziora Nidzkiego a wszystko otoczone jest koronką soczystej zieleni. W oddali pojawił już się nieśmiały biały żagiel, zwiastujący nadchodzący sezon żeglarski.
Opowieść o K.I. Gałczyńskim, zwiedzanie leśniczówki z zachowanymi pamiątkami po poecie, przy dźwiękach muzyki, pośród zdjęć autora stwarzają magiczną atmosferę. To połączenie krajobrazu mazurskiego z twórczością autora tworzy niepowtarzalny klimat. Podchody literackie, w których klasa IV C wzięła udział, były sprawdzianem z wiedzy o K.I. Gałczyńskim. Uczestnicy gry musieli odnaleźć zadania i wykazać się znajomością czytania mapy oraz wiedzą z życia autora, wykonując proste rebusy czy krzyżówki.
Nasz wyjazd zakończyliśmy wspólnym ogniskiem gdzie wszyscy wygłodniali uczestnicy ochoczo przystąpili do pieczenia kiełbasek. Jeszcze tylko chwila na grę w berka… po czym ze śpiewem na ustach ruszyliśmy w drogę powrotną.
Opracowała: MW-Ł
Podczas spotkania Pani Barbara Krzyżówek oraz Pan Marcin Duda z ogromną pasją opowiedzieli nam o procesie wyłuszczani nasion, pozyskiwaniu materiału, magazynowaniu tego jak się okazało bardzo drogiego produktu czyli nasion oraz roli lasu w naszym regionie. To spotkanie to piękna i ważna lekcja dla każdego mieszkańca naszego regionu Mazur.
Kolejnym punktem naszej wyprawy była wizyta w leśniczówce Pranie, którą z pewnością można uznać za kwintesencję naszego regionu pod względem położenia zabudowań, typowej architektury oraz walorów krajobrazowych. To zespół zabudowań z czerwonej cegły, drewnianymi oknami, gankiem na niewielkim wzniesieniu, z którego rozpościera się widok na taflę jeziora Nidzkiego a wszystko otoczone jest koronką soczystej zieleni. W oddali pojawił już się nieśmiały biały żagiel, zwiastujący nadchodzący sezon żeglarski.
Opowieść o K.I. Gałczyńskim, zwiedzanie leśniczówki z zachowanymi pamiątkami po poecie, przy dźwiękach muzyki, pośród zdjęć autora stwarzają magiczną atmosferę. To połączenie krajobrazu mazurskiego z twórczością autora tworzy niepowtarzalny klimat. Podchody literackie, w których klasa IV C wzięła udział, były sprawdzianem z wiedzy o K.I. Gałczyńskim. Uczestnicy gry musieli odnaleźć zadania i wykazać się znajomością czytania mapy oraz wiedzą z życia autora, wykonując proste rebusy czy krzyżówki.
Nasz wyjazd zakończyliśmy wspólnym ogniskiem gdzie wszyscy wygłodniali uczestnicy ochoczo przystąpili do pieczenia kiełbasek. Jeszcze tylko chwila na grę w berka… po czym ze śpiewem na ustach ruszyliśmy w drogę powrotną.
Opracowała: MW-Ł
