Położne na Mazurach Szczytno i jego historia nieodłącznie wiązała się z regionem Mazowsza i Warmii. Dotyczy to wielu dziedzin życia od handlu, przemytu, poprzez przyjaźń sąsiedzką, aż do wiary.
Okres reformacji oznaczał dominowanie wiary ewangelickiej na terenie Prus. Jednakże katolicy z latami coraz bardziej zabiegali o organizowanie nabożeństw To przypisuje się między innymi sąsiedztwu Kurpiów i Warmiaków oraz licznym kontaktom z nimi.
W latach 1898 – 1899 wybudowano kościół p.w. Wniebowzięcia NMP. Na uboczu, na niewielkim wzniesieniu katolicka społeczność miasta Szczytna doczekała się swojej świątyni. To przykład architektury neogotyckiej. Masywne drzwi wejściowe znajdują się w wieży kościoła. Dwuskrzydłowe z rzeźbionymi płycinami w trzech rzędach widoczne od wewnątrz oraz kutą, ozdobną klamką i zawiasami od zewnątrz. Boczne drzwi stanowią także ciekawy przykład stolarki z elementami kutymi w postaci zawiasów.
Gdy przekroczymy drzwi, ukaże się piękne wnętrze świątyni neogotyckiej o bogatym detalu. Iwona Liżewska, historyk sztuki, zajmująca się kulturą Warmii i Mazur, tak opisuje szczycieński kościół: „Wnętrze kościoła sprawia bardzo korzystne wrażenie. Jest to trójnawowa, pięcioprzęsłowa hala, wsparta na filarach o przekroju wieloliścia, podtrzymująca system dekoracyjnych sklepień, bogato kształtowanych zwłaszcza w prezbiterium. Jednorodne wyposażenia wnętrza tworzy zespół obiektów o formach neogotyckich. W 1899 wykonano witraże, ołtarz główny, ołtarze i stacje Drogi Krzyżowej”.
Detale architektoniczne robią wrażenie szczególnie o wczesnej porze, gdy słońce prześwietla piękne witraże. W prezbiterium Adalbert Redner, z wrocławskiej pracowni witrażowniczej wykonał scenę Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, o czym mówi sygnatura. Po obu stronach umieścił świętego Józefa oraz Walentego, wnikliwy obserwator na pewno zauważy ich imiona.
Ołtarz główny wykonał August Lorkowski z Olsztyna, o czym świadczą zachowane sygnatury z jego nazwiskiem. Inne ślady po budowniczych i sponsorach kościoła znajdziemy na ściankach bocznych ołtarza. Pojawiają się tam nazwisko stolarza Stuflessera oraz Tolsdorfa, duchownego, który przyczynił się do budowy wielu kościołów w powiecie. Można zatopić się w poszukiwaniach zachowanych sygnatur mistrzów, którzy przyczynili się do ostatecznego kształtu świątyni. Sygnatury znajdziemy także na postaciach Matki Boskiej oraz Jezusa oraz na balustradzie schodów, prowadzących na ambonę. Zasługuje ona na szczególną uwagę. Pokryta złoconymi ornamentami roślinnymi na ciemnozielonym tle tworzy piękny detal. Sklepienie oraz filary zdobią także ornamenty roślinne. Na suficie można też odnaleźć medaliony ze świętymi.
O powiązaniach z sąsiadami świadczy także malowidło nad jednym z bocznych ołtarzy. Mazurzy byli pobożni i chętnie wybierali się do okolicznych miejsc kultu: Świętej Lipki oraz Gietrzwałdu, położonego na Warmii. Stąd też może swoje miejsce znalazło Objawienie w Gietrzwałdzie z roku 1877.
Pewnie zwiedzając okoliczne miejscowości znajdziemy podobne kościoły w Pasymiu, Dźwierzutach czy w Mrągowie. Czasem powtórzy się detal, czasem układ obiektu. Ale na pewno uda się odczytać styl neogotycki, który był popularny na końcu XIX i początku XX w przypadku budowania świątyń. W Szczytnie w tym stylu powstała jeszcze jedna świątynia – Kościół Baptystów. Wnikliwi odnajdą bliźniaczo podobny kościół w Ryjewie w diecezji elbląskiej (https://www.youtube.com/watch?v=qBdf-GM1qKk&feature=emb_title).
W latach 1898 – 1899 wybudowano kościół p.w. Wniebowzięcia NMP. Na uboczu, na niewielkim wzniesieniu katolicka społeczność miasta Szczytna doczekała się swojej świątyni. To przykład architektury neogotyckiej. Masywne drzwi wejściowe znajdują się w wieży kościoła. Dwuskrzydłowe z rzeźbionymi płycinami w trzech rzędach widoczne od wewnątrz oraz kutą, ozdobną klamką i zawiasami od zewnątrz. Boczne drzwi stanowią także ciekawy przykład stolarki z elementami kutymi w postaci zawiasów.
Gdy przekroczymy drzwi, ukaże się piękne wnętrze świątyni neogotyckiej o bogatym detalu. Iwona Liżewska, historyk sztuki, zajmująca się kulturą Warmii i Mazur, tak opisuje szczycieński kościół: „Wnętrze kościoła sprawia bardzo korzystne wrażenie. Jest to trójnawowa, pięcioprzęsłowa hala, wsparta na filarach o przekroju wieloliścia, podtrzymująca system dekoracyjnych sklepień, bogato kształtowanych zwłaszcza w prezbiterium. Jednorodne wyposażenia wnętrza tworzy zespół obiektów o formach neogotyckich. W 1899 wykonano witraże, ołtarz główny, ołtarze i stacje Drogi Krzyżowej”.
Detale architektoniczne robią wrażenie szczególnie o wczesnej porze, gdy słońce prześwietla piękne witraże. W prezbiterium Adalbert Redner, z wrocławskiej pracowni witrażowniczej wykonał scenę Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, o czym mówi sygnatura. Po obu stronach umieścił świętego Józefa oraz Walentego, wnikliwy obserwator na pewno zauważy ich imiona.
Ołtarz główny wykonał August Lorkowski z Olsztyna, o czym świadczą zachowane sygnatury z jego nazwiskiem. Inne ślady po budowniczych i sponsorach kościoła znajdziemy na ściankach bocznych ołtarza. Pojawiają się tam nazwisko stolarza Stuflessera oraz Tolsdorfa, duchownego, który przyczynił się do budowy wielu kościołów w powiecie. Można zatopić się w poszukiwaniach zachowanych sygnatur mistrzów, którzy przyczynili się do ostatecznego kształtu świątyni. Sygnatury znajdziemy także na postaciach Matki Boskiej oraz Jezusa oraz na balustradzie schodów, prowadzących na ambonę. Zasługuje ona na szczególną uwagę. Pokryta złoconymi ornamentami roślinnymi na ciemnozielonym tle tworzy piękny detal. Sklepienie oraz filary zdobią także ornamenty roślinne. Na suficie można też odnaleźć medaliony ze świętymi.
O powiązaniach z sąsiadami świadczy także malowidło nad jednym z bocznych ołtarzy. Mazurzy byli pobożni i chętnie wybierali się do okolicznych miejsc kultu: Świętej Lipki oraz Gietrzwałdu, położonego na Warmii. Stąd też może swoje miejsce znalazło Objawienie w Gietrzwałdzie z roku 1877.
Pewnie zwiedzając okoliczne miejscowości znajdziemy podobne kościoły w Pasymiu, Dźwierzutach czy w Mrągowie. Czasem powtórzy się detal, czasem układ obiektu. Ale na pewno uda się odczytać styl neogotycki, który był popularny na końcu XIX i początku XX w przypadku budowania świątyń. W Szczytnie w tym stylu powstała jeszcze jedna świątynia – Kościół Baptystów. Wnikliwi odnajdą bliźniaczo podobny kościół w Ryjewie w diecezji elbląskiej (https://www.youtube.com/watch?v=qBdf-GM1qKk&feature=emb_title).